Yalnizlasmak.
En fazla ne kadar yalnizlasabilirdi ki bir insan?
Git gide, kalabaligin içinde yalnizlasmak mi, yoksa gerçekten eli kimseye degmeyecek kadar yalniz olmak miydi daha kötü olan?
“Kimsem yok.” dediginde anlayamadigim insanlar tanidim. Hiç- bir insanin hiç kimsesi olmayabilir miydi ki? Sokaklar insanlarla dolup tasmiyor muydu? Herkesin en azindan bi ailesi, bi kan bagi yok muydu?
Yok-mus.
Gerçekten hiç kimsesi olmayan insan olabiliyormus...Anahtari hep bir bos evin kapisini açan.
Bunu anladigim an korktum hayattan.
Git gide, kalabaligin içinde yalnizlasmak mi, yoksa gerçekten eli kimseye degmeyecek kadar yalniz olmak miydi daha kötü olan?
“Kimsem yok.” dediginde anlayamadigim insanlar tanidim. Hiç- bir insanin hiç kimsesi olmayabilir miydi ki? Sokaklar insanlarla dolup tasmiyor muydu? Herkesin en azindan bi ailesi, bi kan bagi yok muydu?
Yok-mus.
Gerçekten hiç kimsesi olmayan insan olabiliyormus...Anahtari hep bir bos evin kapisini açan.
Bunu anladigim an korktum hayattan.
Yalniz olmaktan.
Yalniz kalmaktan.
Yalniz yaslanmaktan…Yalnizlasmaktan.
Tek olarak programlanmamistik çünkü biz. Konusurken, gülerken, aglarken dokunacak bir omuz arayan ellerimiz vardi bizim…
Yalniz oldugumu sevindigimde anlatacak kimseyi bulamadigimda fark ettim...Baskalarinin üzüntülerinde ise hep doluydu etrafim. Çünkü insanlar üzülünce dokunurlar omuzunuza, sevindikleri insanlar hep baskalaridir…
Kendine anlattiklariyla da yetinir elbet insan; ama o el hep bir dokunmak ister, dinleyen birileri olup olmadigini yoklarcasina…
Biraz yaklassaniza ekrana… korkmayin; sadece dokunacagim...omuzunuza.
☆ Kareli Battaniye
Yalniz kalmaktan.
Yalniz yaslanmaktan…Yalnizlasmaktan.
Tek olarak programlanmamistik çünkü biz. Konusurken, gülerken, aglarken dokunacak bir omuz arayan ellerimiz vardi bizim…
Yalniz oldugumu sevindigimde anlatacak kimseyi bulamadigimda fark ettim...Baskalarinin üzüntülerinde ise hep doluydu etrafim. Çünkü insanlar üzülünce dokunurlar omuzunuza, sevindikleri insanlar hep baskalaridir…
Kendine anlattiklariyla da yetinir elbet insan; ama o el hep bir dokunmak ister, dinleyen birileri olup olmadigini yoklarcasina…
Biraz yaklassaniza ekrana… korkmayin; sadece dokunacagim...omuzunuza.
☆ Kareli Battaniye
@eksenkarakter
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder