Hurum oyleyse dusunuyorum...

Uykunun ilik ve sakin diyarindan, bir kirpik kipirdamasi ile veda edip, gozlerimizi actigimiz ilk anda beyin gonul sahillerine dusunce bombardimanlarina da baslar. Patada patada patada...Dur arkadas yeni geldik su dunyaya, bir guzelleselim.

Efendim dusunmeden edemiyorum, planliyorum, degerlendiriyorum, eksik gedik ne varsa tek tek aklimdan geciriyorum, olanlari, olacaklari, yediklerimizi,ictiklerimizi, anilarimizi soyle bir layigi ile dusununce ancak herseyin hakkini vermis, kendimi insan gibi hissediyorum...Hissediyorsunuz, insansiniz dogru da ozgur degilsiniz, uzgunum.

Dusunerek ozgurlesildigine inanmayanlardan oldugumu anlatmaya calisiyorum tabiki. Seslendirilmeyen dusunceler zindanina, durmadan zihninizde donen ve kendinizi daha iyi hissetmenize en ufak bir katkisi olmayan dusuncelerin attigi bir gercek. Sizi ancak gonul hoslugunuz, huzurunuz ve herseyi oldugu gibi kabul etmeye hazir haliniz kurtarabilir ordan.Yani var olmak ve dusunmek arasindaki Shakespeare denklemi, belki dusunuyorum, iyi hissediyorum oyleyse varim seklinde genisletilmeliydi diyorum.

Insan huzurlu hissettiginde hurriyet kanatlarini da takiyor. Zaman, mekan, kosullar ne olursa olsun, icinde bulundugu AN'da huzurlu olabilen gercek anlamda ozgur insan tahtina oturuyor benim zihnimde. Iste o insan, aklini yerlestirdigi o yuksek tahtan bakinca hayatin sunduklarina,dusunceleri, soylemleri, durusu, amelleriyle digerlerinin arasindan yukseliyor.

Huzur ve hurriyetine sahip cikan insanin, utanmadiktan sonra, dusunceleri ne olursa olsun soylemesi sadece bir teferruattir.Buna hicbir sansur kurulu engel olamayacaktir. Ilahi duzende bile, amellerle hesaba cekilecegi, dusuncelerden dolayi cezalandirilmayacagi soylenirken, heleki o ilahi duzenin selameti adina dusunceyi hadim etmeye kalkanlarin verecegi bir hesap vardir elbet.

Sevgi ve selamlarimla...

Daglarkizi.