SADECE  BİR KADEH!

    
      Hayatımda iki ya da üç kez denediğim ve bir kadehi bile bitiremediğim şarap için söz söyleyecek en son insanlardan biri olmalıyım.Lakin bazı zamanlar içebilmeyi ve sarhoş olmayı samimiyetle istemişimdir.Sanki sarhoşluğu denemiş, o tatlı rehavet ve gevşeme duygusunu defalarca yaşamışcasına duyduğum o garip istek özellikle kederli olduğum günlerde nükseder.Kadere küstüğüm, felekle kavgalı olduğum ,İçerek unutmak acımı sindirmek, dindirmek istediğim zamanlardır bunlar.Birde şarkı söyleme istediği gelir kendiliğinden.Kederli şarkılar...Hani demiştim ya önceki yazımda müzik  her duygunuza tercüman en iyi yoldaş diye.İçmek müziksiz ne yavan olurdu.Ben şarkılarla  ruhumu sarhoş ederim aslında, şarap bedenemi gevşetsin diye...İçmek kaçış mı gerçeklerden, yüzleşmekten korkmak mı ? ya da sadece zevk için mi içilir bilmiyorum.Hepsi belki de.Olsun her duygu bizim değil mi.?Her duygu insana ait, insanca.içsin içebilen.Ama tadında olmalı 
zannımca ne kendine ne başkasına zarar keder vermeden.
 Ben henüz içemedim.Kimbilir kader bir sürpriz yapar bana belki, kederden değil  zevkten içmek isterim.Zevk sarhoşu olurum.Kaderin şerefine kadeh kaldırarak! hep birlikte !...İçelimm hıck...
@sufistik